Doe jij dat weleens? Na het lezen van een boek een reactie sturen aan de schrijver? Ik nooit. Maar ik ga het vanaf nu ook doen.

Paul, Arianne en ik zijn bedolven onder dergelijke cadeautjes de afgelopen maanden. Marion deelde de videoclip Running met ons, van Beyonce. Dat nummer sluit zowel qua tekst als beeld naadloos aan bij de boodschap én de omslag van Oogwenk. Ik zat er met tranen in mijn ogen naar te kijken. Victor monteerde daarop een eigen, unieke Oogwenk-trailer voor ons, die in 15 seconden uitbeeldt waar ons boek over gaat. En vorige week zat ineens dit gedicht in mijn mailbox – gekregen van Edwin. Ook al zo’n schot in de roos. Zo leuk kunnen reacties via social media dus óók zijn.

Gletsjertijd

omdat onze ogen slechts zien bewegen
wat past bij de maat van ons kleine breekbare bestaan dat opvlamt en alweer uitdooft
liggen deze miljoenen tonnen wild water
hier schijnbaar getemd aan de ketting
een film waarvan het beeld bevroren
en toch beweegt het hier onzichtbaar, knarst het in stilte, schuurt het langs wanden verpulvert rotsen vermaalt achteloos bergen
hondstrouw komen wij hier jaar na jaar
als in een laatste ritueel zwijgend staan kijken en wat wij zien is telkens dezelfde
koppige en roerloze rivier van gestolde tijd die ons onbewogen aankijkt en
in een oogwenk ziet hoe wij krimpen, verschrompelen, verdwijnen

Marc Tritsmans (1959)
uit: Het zingen van de wereld (2017)